>
For education in photography I wrote the book Beeldspraak (the language of images). The book has been written in Dutch. It treats al the aspect of image analyses and the discussions of photography in our image culture.
>
Mijn boek Beeldspraak is sinds 2013 helemaal herschreven en bevat allemaal nieuwe foto's van hedendaagse Nederlandse bekende fotografen. Beeldspraak is uitgebreider dan het in 1995 was toen het voor het eerst verscheen, met meer filosofische diepgang over vele onderwerpen.
Beeldspraak behandelt de inhoudelijke kant van de fotografie voor studenten, fotografen en iedereen die dit medium serieus neemt. In dit boek ga ik in op de relatie tussen de inhoud, vorm en context van de fotografie. Maar ook op de relatie tussen fotografie en de maatschappij en onze cultuur.
Het boek is vormgegeven door Teun van der Heijden en de uitgever is Van Duuren Media. Daar is het onder andere te bestellen, via de locale boekhandel of bol.com of andere online boekwinkel, of rechtreeks bij mij (stuur een mail via de contact pagina)
Vanuit het boek Beeldspraak houd ik regelmatig lezingen over de analyse van fotografie en over de relatie tussen culturele identiteitsvorming en het fotografische beeld.
Wil je meer informatie neem zorg dan dat je op de lijst staat (zie contact pagina) of meld je aan bij mijn Facebook pagina. (zie het logo onderin)
een PDF met de eerste pagina's van het boek als inkijkexemplaar is hier te vinden:
inkijk exemplaar Beeldspraak
Beeldspraak is bij mij te verkrijgen voor € 39,95 Contacteer me via de contact pagina.
enkele quotes
De foto is eigenlijk niets anders dan een plaatje met talloze tekens, direct zichtbaar op de afbeelding of verborgen in de vorm.
Codes ontstaan overal in verschillende perioden en in verschillende culturen. Codes zijn ingebed in de cultuur en bepalen vaak onbewust de beeldvorming.
In het thema vindt de vorm van de foto zijn bestaansrecht, want zonder een interessant uitgangspunt kan geen enkele foto het decoratieve bestaan ontstijgen.
Veelal wordt over het begin van het creatieve proces, het krijgen van inspiratie, geschreven dat het voortkomt uit een bepaalde staat van meditatief bewustzijn.
De basis van elke samenhang is dat we als kijker altijd foto’s die naast elkaar worden gepresenteerd of die in elkaars buurt staan, op elkaar betrekken uit een natuurlijke neiging verbanden te leggen en betekenissen te zien.
Ondanks de bekende slogan dat een foto meer zegt dan duizend woorden, is het vaak andersom. Voor een foto zijn soms duizend woorden nodig om die te verklaren.
De politieke en sociale signatuur van de ruimte waarin we fotografie plaatsen, maakt duidelijk dat de fotografie niet neutraal kan zijn.
Foto’s zullen niet meer ervaren worden als geïsoleerde beelden maar zullen hun betekenis sterker dan ooit ontlenen aan de context waarbinnen ze getoond worden.
Veel fotojournalisten streven ernaar lange, samenhangende verhalen te maken, die als een project in een boek worden gepubliceerd. Het verhaal wordt daarin met foto’s en teksten verteld.
Een stijl is tegelijk een statement over de positie van de fotografie en een statement over de representatie van de werkelijkheid door de fotografie.
De kern van de documentaire fotografie is de betrokkenheid van de fotograaf met zijn maatschappelijk omgeving en de wens zijn verhaal hierover in fotografische beelden weer te geven.
De code waarmee de documentaire fotografie wordt gemaakt en gelezen, namelijk beïnvloeding van de publieke opinie door emotionerende beelden, is veranderd.
Door te fotograferen scheppen we onze eigen identiteit, persoonlijk en cultureel. Door beelden te maken, construeren we een kader waarmee we de wereld om ons heen begrijpen.
Alle fotografische beelden zijn constructies van onze ideeën over de wereld en daarmee scheppen we automatisch onze identiteit.
Het onderscheid tussen kunstfotografie en documentaire fotografie is volgens Burgin slechts een verschil in toepassing van de onderliggende code.
De ultieme emancipatie van de fotografie als medium zou eruit kunnen bestaan dat het verhaal van de foto centraal komt te staan en niet de vermeende relatie tot de werkelijkheid.